Wo ni hüt am Morge mit mim Junior bi zum Bähndli gfahre , si mer die vile wiehnächtliche gschmückte Hüser mit de vile elektrische Liechterkettine ufgfalle, es het mer o irgendwie gfalle u ha grad uberliht ob i ächt bim Hoflädeli o no soll mit däm Liechterglanz schmücke? I mues scho säge das o ich leschts Jahr so ne "Pracht " ufghecht ha ka u mir das o zimmlich gfalle het, u ni o ha z Gfüehl ka, i chume fasch nid drum ume o so z dekoriere u die trüebi Näbelzyt ä chli ufzhellä. Aber komisch...hür ha ni gar ke Luscht a däm Liechter-Specktakel mit z hälffe. Irgendwie chunnt mir das alles so künschtlich u ohni wermi vor. Strom spare kunnt mir i Sinn, aber wenn i die uber u uber gschmückte Hüser gseh.....? Oder i de Städt i jedem Lade wos ihm, ömu mir, fasch chli schlächt würd. Miner Gedanke dreye witerhin um das Liechtermeer. Plötzlich kunnt mer o die "Liechtverschmutzig" i Sinn u ni ha üsi Ärdkugle vor Ouge, wos älwäg nie meh so richtig fischter würd ir Nacht. Wos nie so richtig stockdunkel würd aber me derfür Stärne o nid cha gseh. I chume hym u zünde mir ä Kerze a, gspüre das ifache aber schöne u warme Liecht. U de ha ni z Gfüehl i higi Verstande warum das mir Mensche so vihl Liecht ühs mache.... isch es nid eifach ä Angscht vo däre Zyt wos halt lenger dunkel u fischter isch als Tag, oder der Näbel ihm i fischteri hült. Mä versuecht mit künschtlichem Liecht helligkyht häre z zaubere, derbi aber die wermi fehlt vomene Holzführ wo im Ofe knischteret. Oder ume nes Führ um sitze... u de ersch ufem Sitzofe, wos so schön gmüetlich isch u z Grosi no schöni Gschichtli verzellt. Die wermi vom zämesih u fürenand da si ...enand Gschichtä verzellä u Zyt ha fürenand. Still wärde u i das sanfte Kerzäschihnliecht guge. U ni verstah plötzlich das mir ällwä ender DAS Liecht sueche , die härzlichi u eifachi Wermi, die Geborgähyt vo eifach nume ir warme Stube sitze u z Grosi verzellt ühs Gschichte u nimmt sich Zyt.....u de verstah ni das mir das alli igendlich hätti, mer nes aber so verliere mit däm hektische Tribe mit Wiehnachtspäckli bsorge, Liechterkettinä ufhechä, nes la Stressä u z Gfüehl ha me müessi no dises u jenes mache für das perfecktä Wiehnachtsfescht z erläbe oder das geborgehyts Gfüehl, wo aber sicher nid spührbar isch i däm ghetztä tribä u i däm kaufruhsch.
We ni wieder i dä warm schihn vor Kerzä guge wihs i das mir das alli i ühs hy, die Wermi u die Liebi die Geborgähyt u das Liecht, u das mer das all Zyt wieder dörfe füre ne we mir das bruche, mir das gar nid müesse sueche im usse. Äs isch da wie z Gfüehl uf em Sitzofe wo ühs z Grosi Gschichtli verzellt. U glub mer de bruche mir all die Liechterkettinä u dä künschtlich Schmuck nime u de la mir ühs o nime la hetzä, wüll de wüsse mir das alles scho da isch .....
i ühs u im Härz.
Jrene Schumacher
Comments