Grossi Veränderigä

Ja äs isch so unheimmlich vihl passiert, ganz trurigs u schwers, z Vertraue cha me da scho verlierä id Menschä. Aber villicht lehrt me ja grad us so schwerä Sache. U vor allem erkennt me drus das die igeti Familie immer no der Bescht halt cha geh. O we da mal Minigä usenand ga. U z wüsse das immer Hilf chunnt we me se brucht. So Danke ni vo Härze mine Chind u mine Elterä wo o i schwerä Zyte da si u mir witergah u zämmehi uf däm Läbeswäg.